Eligiusz Hirnle urodził się 27 listopada 1924 roku w Kołomyi. Ta leżąca u podnóża Karpat Wschodnich nad rzeką Prut miejscowość liczyła przed II wojną światową 40 tysięcy mieszkańców. Wśród tamtejszej młodzieży aktywnej twórczo, charakteryzującej się ambicjami, a przede wszystkim niekłamanym patriotyzmem, wyrastał Eligiusz Hirnle. 20 maja 1944 roku ten młody człowiek zaciąga się do 1 Armii Wojska Polskiego pod dowództwem generała Zygmunta Berlinga, aby z entuzjazmem i pragnieniem walki o wyzwolenie pozostających pod okupacja hitlerowską ziem polskich dążyć do wyzwolenia swojego kraju. Podczas pełnienia służby dla ojczyzny przechodzi przeszkolenie wojskowe jako podchorąży, awansując do stopnia kaprala. Po usilnych staraniach udaje się mu otrzymać przydział do Wojskowej Szkoły Lotniczej w Zamościu, która na wiosnę 1945 roku zostaje przeniesiona do Dęblina- kolebki polskich „Orląt”. Szkołę kończy 15 grudnia 1947 roku w Dęblinie jako podporucznik absolwent pilotażu na samolotach Ił-2. Pierwszy przydział służbowy otrzymuje do 6 PLSz we Wrocławiu, biorąc przy tej okazji udział w odbudowie zniszczonego miasta. W tym pułku pokonuje ścieżki awansu służbowego i lata do 1957 roku.
W 1958 roku zostaje przeniesiony do lotnictwa morskiego na stanowisko szefa służby strzelania powietrznego dowództwa Lotnictwa Polskiej Marynarki Wojennej. Tam to przeszkolił się na samoloty MiG-15, MiG-17, Lim-5 i Lim-6, latając do 1966 roku. W swojej karierze lotniczej nigdy nie opuszczało go szczęście. 20 lipca 1951 roku na samolocie Ił-10 podczas wykonywania lotów por. Hirnle zalicza pierwsze przymusowe lądowanie bez podwozia po awarii silnika. Było to w rejonie poligonu Piaski, a skończyło się pomyślnie. 3 października 1952 roku, podczas przebazowania pułku z lotniska polowego Bednary, por. Hirnle leciał na macierzyste lotnisko w Pile. Przy podejściu do lądowania na wysokości 1 metra jego samolot Ił-10 na skutek silnego podmuchu wiatru przechylił się na prawe skrzydło ze zwiększeniem zwisu. Pilot zahaczył konsolą skrzydła o ziemię. Cały silnik wyskoczył z ramy kadłuba, samolot został całkowicie zniszczony. Pilot oraz strzelec pokładowy wyszli z tej awarii z drobnymi skaleczeniami. 19 kwietnia 1966 roku bohater tego artykułu ze względu na stan zdrowia przechodzi do rezerwy z ogólnym nalotem około 2 tys godzin. Latał w swojej karierze zawodowej na takich samolotach, jak: UT-2, Po-2, Ił-2, Jak-11 oraz wcześniej wspomnianych samolotach MiG czy Lim. Kmdr pil. Eligiusz Hirnle w uznaniu za ofiarna służbę oraz wzorowe pełnienie obowiązków został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi i wieloma medalami wojskowymi. Zmarł 22 sierpnia 2002 roku, pochowany został z honorami na cmentarzu wojskowym w Gdyni Oksywiu 25 sierpnia 2002 roku. Na koniec warto wspomnieć jedną z ciekawostek, jaka była udziałem naszego bohatera w jego bogatej karierze lotniczej. Otóż kiedy kręcono film fabularny „Orzeł”, pilotowany przez niego samolot Jak-11 występował w charakterze hitlerowskiej maszyny.

Cześć Jego Pamięci

Tekst Krzysztof Kirschenstein
Zdjęcia z archiwum autora