Lotnicza rodzina wczoraj straciła kolejnego doskonałego człowieka-pilota, dla którego lotnictwo było życiową pasją – kmdr. pil. Zdzisława Smyka. I to znowu mi przychodzi tu ze smutkiem i żalem przekazać wiadomość o Jego śmierci – żołnierza niezwykłego, obdarzonego ciepłem wewnętrznym, dobrze zorganizowanego. Był człowiekiem nadzwyczaj uczynnym – dowódca żyjący w wielkiej jedności z podwładnymi. Ci, którzy mieli szczęście Go spotkać i poznać, wiedzą, że był nieprzeciętną osobą. Samoloty nie miały przed Nim tajemnic. Jako instruktor potrafił miłość do tych maszyn zaszczepić w innych. Zyskał sobie w nich szybko szacunek i poważanie za wiedzę i umiejętności. Przez okres swojej nienagannej służby i pracy dla naszego stowarzyszenia, dał się poznać jako człowiek wyjątkowy. Jego wielkie doświadczenie życiowe i zawodowe, które posiadł, szeroka znajomość zagadnień organizacyjnych, uznanie naszego środowiska morskiego oraz takt i umiejętność rozwiązywania trudnych spraw, uczyniły kmdr. Smyka osobą zasługującą na słowa wielkiego uznania. Ze smutkiem informuje, iż pogrzeb odbędzie się w sobotę 21 listopada 2020r. o godz. 12.30 w kaplicy na cmentarzu MW. Wyprowadzenie zwłok o godz. 13.00 do katakumby, gdzie spoczywa Jego żona. Uroczystość ma charakter świecki, bez asysty wojskowej.
Wyrazy szczerego współczucia i głębokiego żalu Najbliższej Rodzinie w tych trudnych chwilach składają prezes, członkowie zarządu oraz koledzy z MKSL oddział w Gdyni
Cześć Jego Pamięci.
Ps. Kmdr pil. Zdzisław Smyk rodził się 6 grudnia 1928 roku w m. Chomęciska Małe koło Zamościa. Po ukończeniu Gimnazjum Mechanicznego w Zamościu powołany został w 1949 roku, aby odbyć zawodową służbę wojskową. W dniu 6 października 1949r. skierowany został do 55 Pułku Artylerii w Morągu, gdzie po przeszkoleniu unitarnym został przydzielony do Podoficerskiej Szkoły Artylerii podejmując w tym czasie decyzję wstąpienia i ukończenia Szkoły Oficerskiej – wybierając OSL w Dęblinie, do której przybył w stopniu kaprala w dniu 20 września 1950r. Szkolenie w powietrzu odbył w OSL Nr 5 w Radomiu na samolotach UT-2, a następnie Jak-9. Promowany 3 kwietnia 1952 r. do stopnia podporucznika. Po promocji został skierowany do służby w 31. plm w Warszawie jako pilot, od 5.09.1954r. – dowódca klucza, od 7.02.1955r. – pomocnik d-cy eskadry i od 7.07.1955r. do 1962r. d-ca eskadry, zdobywając w tym czasie wszystkie klasy pilota i uprawnienia instruktorskie. W 1958r. pułk został włączony do struktur OSL jako 31. Pułk Szkolno-Bojowy. Tam też uzupełnił wyszkolenie średnie w wieczorowym Liceum Ogólnokształcącym. W okresie od 1.02 do 20.12 1961r. uczestniczył w KDO w CSL w Modlinie, jako d-ca Eskadry szkolił pilotów. 4 kwietnia 1963r. wyznaczony został na d-cę 30. plm-sz MW w Siemirowicach. W pułku prowadzone było intensywne szkolenie lotnicze, w wyniku którego przy dobrym współdziałaniu uzdolnionych oficerów personelu kierowniczego w 1969r. 100% pilotów uzyskało 1 klasę pilota (przy 100% obsadzie etatowej). Dobre rezultaty jednostka osiągała również w sprawach bytowych przy rozbudowie garnizonu. W tym czasie, z uwagi na dużą nadwagę został komisyjnie czasowo zawieszony w lotach i skierowany do szpitala i sanatorium, w rezultacie czego przywrócony został do latania. W czasie wykonywania lotu miał przypadek czasowej utraty świadomości, ale dzięki rutynie wylądował bezpiecznie. Wydarzenie spowodowało zwrócenie większej uwagi na trening kondycyjny. W 1970r. został przeniesiony rozkazem MON do Szefostwa Lotnictwa MW na stanowisko starszego inspektora Oddziału Szkolenia Lotniczego. W lutym 1982r. przeniesiony został w stan spoczynku posiadając 1 klasę pilota wojskowego. Ponadto uzyskał odznaczenia: Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi oraz inne medale.