Jeszcze nie ucichły w naszych sercach mowy pożegnalne po kmdr. pil. Smyku, a już dziś dowiedziałem się, że nasza  lotnicza rodzina straciła kolejnego członka gdyńskiego stowarzyszenia dla którego lotnictwo było od początku życiową pasją chor. sztab. mar. Tadeusza Pawłowskiego. I znowu to mi przychodzi tu ze smutkiem i żalem przekazać wiadomość o śmierci żołnierza, niezwykłego, obdarzonego ciepłem wewnętrznym, zawsze dobrze zorganizowanego nie tylko w służbie dla umiłowanej Ojczyzny, ale zawsze etycznie wysoko stojącego na polu naszego stowarzyszenia i różnych innych środowisk społecznych, z którymi był związany.  Tadeusz w moich oczach zapisał się jako osoba sumienna, ambitna, uczciwa, przyjacielska, podporządkowana autorytetom i odznaczająca się odpowiedzialnością! Ascetyczny wygląd, kulturalny w obejściu. Już pierwsza moja rozmowa z nim stworzyła fundament wzajemnego szacunku, zrozumienia i zaufania. Bardzo to sobie dziś cenię. W imieniu Prezesa MKSL, członków i własnym oraz tych, których pozostawiłeś w osamotnieniu i smutku, żegnamy Ciebie „pilocie bez skrzydeł” – odchodzącego na „Wieczną Wartę”. Niech ta Ojczysta ziemia, której tak wiernie służyłeś do końca będzie Twoim ostatnim domem spoczynku.  Msza żałobna odbędzie się 1 grudnia 2020 roku o godz. 10.00 w Kościele Garnizonowym na Oksywiu. Po mszy nastąpi około o 11.00 pochówek na cmentarzu MW Gdynia-Oksywie.

Rodzinie Zmarłego cały zarząd MKSL oddział w Gdyni składa wyrazy głębokiego współczucia. Cześć Jego Pamięci

ps. Urodzony 5 czerwca 1935 roku w Dąbrowicach w powiecie kutnowskim woj. łódzkie. Po ukończeniu szkoły podstawowej i zdobyciu zawodu elektromontera w szkole zawodowej w Żychlinie, rozpoczął prace w 1951 roku jako instruktor elektryk w Służbie Polsce w Nowej Hucie. Po 7 miesiącach powrócił w rodzinne strony otrzymując pracę w radiowęźle Krośniewice, filia Dąbrowice zakładając głośniki w spółdzielniach produkcyjnych i kółkach rolniczych W 1953 roku przeprowadził się do brata do Grudziądza. Tu został zatrudniony w Pomorskiej Odlewni Emalierni Grudziądz jako elektrokonserwator. Jako wysportowany młodzieniec należał do Zakładowego Klubu Sportowego gdzie grał w piłkę nożną oraz siatkową odnosząc w tych dyscyplinach sukcesy. Należał również do klubu szybowcowego w Lisich Kątach koło Grudziądza. Wykonał tam m.in. skoki spadochronowe. Do wojska powołano go 2 grudnia 1955 roku i skierowano do Technicznej Szkoły Wojsk Lotniczych w Zamościu. Po ukończeniu 9. miesięcznego kursu we wrześniu 1956 roku został skierowany do Babich Dołów koło Gdyni do JW 3651. Został przydzielony do I eskadry jako mechanik osprzętu. W 1958 roku podpisał angaż na podoficera zawodowego, pełniąc służbę mechanika osprzętu. W 1959 roku został skierowany na Kurs Doskonalenia Podoficerów Zawodowych w Oleśnicy. Po odbyciu 9. miesięcznego szkolenia powrócił do 1. eskadry jako starszy mech. osprzętu. W 1961 roku został przeniesiony do 18. Eskadry Lotnictwa Łącznikowego MW na technika osprzętu. Rok później przeniósł się do Ustki. W 1964 roku powrócił na Babie Doły i rozpoczął służbę w 42. Polowych Warsztatach Lotniczych na stanowisku kierownika remontu przyrządów pokładowych. W 1969 roku zdał maturę w liceum dla pracujących. W 1972 roku został skierowany na Kurs Chorążych do Oleśnicy gdzie otrzymał stopień chorążego i dyplom Technika Wojsk Lotniczych w specjalności eksploatacja samolotowych urządzeń radioelektronicznych. Dalszą służbę pełnił w 42. PWL na stanowisku zastępcy Kierownika Działu Osprzętu. Na emeryturę odszedł w 1984 roku. Za wzorową służbę i pracę otrzymał szereg nagród i odznaczeń w tym: brązowy Krzyż Zasługi, srebrny i złoty medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”, brązowy i srebrny medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”. Posiadał 1 klasę mistrzowską.