W dniu 21 listopada odbyło się spotkanie Kolegów Morskiego Klubu Seniorów Lotnictwa wraz z kolegami ze Stowarzyszenia Oficerów Rezerwy 34plm i Sympatyków Lotnictwa. Prezesi obydwu Klubów przywitali gości, odśpiewano Marsz Lotników i przystąpiono do omówienia zadań miesiąca oraz planów na miesiąc grudzień. Kolega Jan Gronda przedstawił ogólnie pomysł systemu ratowniczego wymyślonego przez naszego racjonalizatora i kolegę klubowego Kazimierza Gawrona. Dyskutowano również nad tematem filmów lotniczych, skutkiem czego obejrzano film pt. „DYWIZJON 303”. Po seansie przy kawie i słodkościach, wywiązała się dyskusja nt. walk powietrznych II Wojny Światowej i współczesnych. Następne spotkanie zaplanowane na grudzień, będzie spotkaniem z okazji nadchodzących Świąt Bożego Narodzenia. Spotkanie MKSL 12. 12. 2021 o godz 11.00 w Klubie Riwiera.

                                                                                                                                         Komunikat Zarządu Klubu.

Zarząd Klubu informuje, że zgłosił się do niego nasz wieloletni członek, komandor w stanie spoczynku nawigator Kazimierz Gawron, legitymujący się między innymi osiągnięciami w zakresie racjonalizacji i wynalazczości, w następującej sprawie:

Znane są przypadki, w których ludzkie życie jest zagrożone, a okoliczności wskazują, że jedyną drogą udzielenia skutecznej pomocy jest ewakuacja z miejsca zagrożonego przy pomocy śmigłowca w zawisie. W takich przypadkach do przeprowadzenia akcji mogą być wykorzystane śmigłowce specjalnie do tego celu wyposażone w odpowiedni sprzęt i instalacje pozwalające na jego skuteczne użycie. Zorganizowana w skali krajowej służba ratownicza dysponuje tego rodzaju sprzętem, lecz może zaistnieć sytuacja, że nie dotrze on w odpowiednim czasie w miejsce akcji. W związku z tym celowym wydaje się wyposażenie śmigłowców, które poruszają się w przestrzeni powietrznej kraju i nie są wyposażone w odpowiednie urządzenia – w taki sprzęt, który pozwoliłby na skuteczne i bezpieczne przeprowadzenie akcji ratowniczej.

Realizując swoją racjonalizatorską działalność kolega Kazimierz opracował projekt urządzenia, które może służyć opisanemu wyżej celowi. Z uwagi na złożoność problemu wymaga on oceny merytorycznej. W naszym Klubie są koledzy, którzy z uwagi na dotychczasową działalność służbową są bardzo dobrze zorientowani w problemach ratownictwa z wykorzystaniem śmigłowców i mogą się autorytatywnie wypowiedzieć na temat tego projektu. W związku z tym prosi o powołanie zespołu, który mógłby tego dokonać.

Przychylając się do prośby naszego kolegi, Zarząd zwrócił się do niżej wymienionych osób, które zadeklarowały gotowość uczestnictwa w takim zespole:

· kontradmirała w stanie spoczynku pilota Zbigniewa Smolarka, który swego czasu pełnił obowiązki szefa lotnictwa Marynarki Wojennej i jest powszechnie znany jako wybitny specjalista w zakresie wykorzystania śmigłowców – jako przewodniczącego zespołu;

· komandora dypl. pilota Pawła Padiasa, prezesa Klubu, który będzie patronem zespołu;

· komandora w stanie spoczynku nawigatora Kazimierza Gawrona jako autora projektu;

· komandora podporucznika w nawigatora Jan Grondy jako sekretarza zespołu i jednocześnie przedstawiciela autora projektu, który nie może osobiście uczestniczyć w pracach zespołu;

· komandora w stanie spoczynku pilota Józefa Litwina bezpośrednio związanegoz ratownictwem lotniczym;

· st chor. szt. Wacława Gugniewicza, ratownika lotniczego z wieloletnim stażem;

· komandora por. lekarza Andrzeja Krzeskiego z wieloletnim stażem pracy w medycynie lotniczej;

Wyżej wymienieni wzięli udział – w ramach comiesięcznych zebrań Klubu – w specjalnym spotkaniu, na którym zapoznali się z projektem przedstawionym w imieniu autora przez kolegę Jana Grondę. W rezultacie przeprowadzonej dyskusji członkowie zespołu ustalili;

· proponowany projekt urządzenia ratowniczego wydaje się poprawny pod względem merytorycznym i może być podstawą jego wdrożenia w trybie przemysłowym;

· wydaje się celowym powołanie na szczeblu krajowym instytucji, która na wzór istniejących ochotniczych organizacji stanowiłaby pogotowie do użycia w szczególnych przypadkach do ratowania osób zagrożonych; do tego celu mogłyby być wykorzystane śmigłowce w oparciu o deklaracje ich właścicieli i spełniające określone wymagania techniczne, obsługiwane przez załogi odpowiednio przeszkolone do tych zadań i wykorzystujące sprzęt, który stanowi podstawę zgłoszonego wniosku;

· z uwagi na to, że przy organizacji powyższego przedsięwzięcia wymagana jest akceptacja odpowiednich instytucji na szczeblu państwowym, w gestii których są odpowiednie służby i środki materiałowe oraz z uwagi na wysoką rangę społeczną proponowanego rozwiązania, która jednocześnie potwierdza realizację statutowych obowiązków naszego Stowarzyszenia zespół proponuje, by temu przedsięwzięciu patronowały władze centralne Stowarzyszenia.

Z uwagi na to, że autor zgłoszonego projektu przewiduje jego zdolność patentową – zwraca się on z prośbą o niepublikowanie szczegółów technicznych przedstawianego zespołowi urządzenia.

 

Z lotniczym pozdrowieniem